Öncelikle başta Adnan Bey olmak üzere tüm ekibine selam ve saygılarımı gönderiyorum.
Bu mektup tarzındaki iletimi Adnan Bey ve ekibinin aracılığıyla bütün beyin kanseri hastaları ve hasta yakınlarıyla, (yüzde yüz gerçek hikayemizi) kısaca paylaşmak istiyorum.
Ben Ardahanlı ve Ardahan’da görev yapan bir sosyal bilgiler öğretmeniyim,hasta olan benim abim Bursa’nın İnegöl ilçesinde ikamet ediyor.Abim 2008’in Temmuz’unun başında hiçbir rahatsızlığı yokken aniden nöbetler geçirmeye başladı,biz hemen hastaneye koştuk(İnegöl Devlet Hastahanesi),4 gün boyunca çeşitli bölümlerde tetkikler yaptırdık,ama sorun tespit edilemedi,hatta bazı bölüm doktorları fazla dikkate almadılar bizi,biz çok ciddiydik,5. gün aynı hastahanenin beyin cerrahisi bölümüne başvurduk,burdaki doktor ciddi bir doktordu,abimin beyninin tomografisini ve mr’ını çektirdi ve abimin kafasının sol tarafında kitle oluştuğunu tespit etti,ve kitlenin türünü de, bizim anlayacağımız şekliyle ‘kötünün iyisi ya da, iyinin kötüsü olarak ‘ niteledi ve bir ay içinde cerrahi müdahalenin yapılması gerektiğini söyledi(o an yaşadığımız psikolojik çöküntü ve telaşımızı hiç anlatmayayım).
Abime çeşitli uğraşlarla Uludağ Ünv.Tıp Fakültesi’nde(Burda şunu da,itiraf edeyim, ciddi bir hasta tedavi ettirmek çok zor,hastahaner çok yoğun,ekonomik olarak çok ağır şartları var.)01.08.2008 tarihinde amaliyat günü aldık,ilk ameliyatı başarılı geçmişti(doktor öyle söyledi),amaliyattan sonraki 8 ay abim çok iyiydi,hemen hemen eskisi gibiydi, abim bu 8 aylık süreden sonra tekrar rahatsızlandı,tümör nüksetmişti,bu sefer beynin sağına da,geçmişti,ikinci ameliyatını 12.05.2009’da aynı yerde oldu,ameliyat yine iyi geçmişti!!!abim ameliyattan iki ay sonra tekrar kötüleşti,aynı fakültede Aralık 2009’da 15 günlük ışın tedavisi aldı,1 hafta biraz düzeldi ve ondan sonra daha da, çok kötü oldu:abim hiç konuşamıyor,hiç hareket edemiyor,anlamıyor,duymuyordu,abim sanki bitkisel hayata girmiş gibiydi. Herkes abisini sever,ben de, abimi çok seviyorum,onun bu hali beni kahrediyordu,bir şey yapamıyordum,geceleri uyuyamıyordum,bir tek Yüce Allah’a yalvarıyordum…Doktoru artık yapılacak bir şeyin olmadığını,beyninin tükendiğini ve abimi eve götürmemizi söyledi. Burda bir kez daha pisikolojimiz çöktü,çok üzülüyorduk,hatta ağlıyorduk.
Doktora göre evet her şey bitmişti,ama ülkemizde başka doktorlar vardı,kulunu yaratan,hastalığını ve şifasını yaratan son sözü söyleyecek Yüce Allah vardı.Evimde internet bağlantısı var,eşim internette günlerdir araştırma yapıyordu,burdan bir çare bulamazmıydık? Altternatif tedavi olarak bitkisel tedaviye karar verdik,çeşitli herbalistler vardı,internette,biz Adnan Bey ve ekibinin sitesini didik didik ettik,iyileşme öyküleri bölümünü okuduk,o kişilere orda bıraktıkları lelefonlarla ulaştık,inandık, güvendik,hemen Kanser Deşifre ekibinden Ömer Bey’le iletişime geçtik,Ömer Bey abimin patoloji ve mr raporlarının fotokopisini istedi ve inceledikten sonra biraz geç kaldığımızı ve abimin çok kritik noktada olduğunu söyledi ve de,isterseniz bizim kürlerimizden bir aylık kullanalım,belki bir değişim olabilir ,ona göre devam ederiz dedi,bu belki bizi çok sevindirdi.Abimi Bursa Ali Osman Sönmez Onkoloji hastahanesine yatırmıştık,ilk kürü kullanmaya başladık,bir ay içinde abimin yüz ve beden duruşu değişmeye başladı,uzunca bir aradan sonra ilk kez gülüyordu.Zaman içinde konuşmaya başladı,sağ tarafını hiç oynatamıyordu,oynatmaya başladı.
Şu an 6.kürümüzü kullanıyoruz,abim bir yardım almadan yürüyebiliyor,biraz denge sorunu var inşallah o durum daha da,iyi olacak ,düzgün konuşuyor,bizi anlıyor,ağzndan normal beslenmeye başladı,bitkisel ürünleri içirmede,zorluk yaşıyoruz,onun içinde ağzına sonda taktırdık,abim 6 ay öncesine göre çok iyi,şu an tabiki hastalıktan önceki sağlığında değil,ama biz inanıyoruz,bitkisel kürlere devam ettiğimiz sürece daha iyi olacak,şu anki haline binlerce kez şükrediyoruz.
Bu mektup,resmi bir mektup olmadığı için,içimden geldiği gibi yazıyorum,Yüce Allah değerli Adnan Bey ve ekibinden binlerce kez razı olsun,Allah onların başarılarını daim kılsın,derdi de,şifayı da,yaratan Yüce Allahtır,sebeplere sarılmamız gerektiğine inanıyorum,şunu da,çok iyi biliyorum dönüş mutlaka bir gün Yüce Allah’a olacaktır.
Biraz uzun yazdım,sıktıysam özür diliyorum,söz vermiştim,abim şifa bulursa ben de,yazacam diye.Abim gibi olan tüm hasta ve hasta yakınlarına sesleniyorum,bu yazdıklarımın hepsi doğru, biz daha önce bu kürlere başlamadığımıza çok pişman olduk,ama çok şükür çok kritik bir yerden döndük.
Tekrar selam ve sevgilerimle…
Şener Bilican
